Mehr-muhabbatdan ko'ra kuchliroq, ustunroq bir his borki,
aynan shu his bizni bir-birimizdan ayiradi, sovimagan munosabatlar orasiga
shunchalik baland va qalin devor o'rnatadiki, undan qarshi tomonga na bo'ylab
bo'ladi va na ortidagi haroratni his etib. Ba'zi insonlar umrbod shu devor
ortida qolib ketadi.
Yillar o'tib qor-yomg'irlar ta'sirida chirigan devorni
ko'rib, birdan g'ayratimiz jo'shib qoladi. O'zimizni qahramonlarcha his etib,
uni kurab yiqitganimizda esa qarshimizda butkul begona (balki begonaga
aylangan) dunyo, "orzu" daraxti ko'karmas yovvoyi tabiat namoyon
bo'ladi. Devor ortida hali ham yoz hukmronligiga, quyosh taftiga ishonib yupin
kiyingan tanamiz esa qishning sovuq haroratidan junjika boshlaydi. Hali voqeani
hazm qilishga ulgurmasimizdanoq, kuchli bo'ron kelgan joyimiyga - devor ortiga
uchirib yuboradi...
HA, BA'ZAN BIZ, INSONLAR "TURG'UNLIK" NISBIY
EKANINI, "O'ZGARISH" QONUNIYATI HAQ EKANINI TAN OLISHNI XOHLAMAYMIZ.
Tuyg'ulardan ko'ra kuchliroq, insonlarni bir-biridan
ayiradigan, mehr-muhabbat orasiga o'tib bo'lmas devor o'rnatadigan his - bu
G'URUR HISSI...
BA'ZIDA G'URURNI YENGISHIMIZ, AQALLI JILOVLASHIMIZ KERAK EKAN.
AKS HOLDA, UNING YEMISHIGA AYLANIB QOLAMIZ...
8-fevral, 2013
Комментариев нет:
Отправить комментарий